Studentenbegeleider

Vandaag heb ik samen met klas- en minorgenoot Elise kennis gemaakt met mijn studentengroepje. Dit keer niet een studentengroep waar ik als student aanwezig zal zijn, maar als begeleider. En dan wel begeleider van leerprocessen ofwel intervisiebegeleider of 'supervisor'. Dit doe ik in het kader van de minor die ik volg, namelijk 'begeleiding met behulp van supervisiekundige elementen'. De bedoeling is dat we studenten een speciale vorm van stagebegeleiding geven. Dingen waar ze tegenaan lopen op de stage gaan we niet oplossen door allerlei tips te geven, maar we gaan meer kijken naar het persoonlijke ervan. Waarom loop je daar tegenaan, wat doet dat met je, wat zegt het over jou dat je daar tegenaan loopt, herken je dat in andere vlakken van je leven of uit je jeugd? Enzovoort. Het gaat veel meer om reflecteren en jezelf leren kennen en accepteren dan om oplossingen. Oplossingen en veranderingen lijken vanzelf te komen als je jezelf beter begrijpt en waardeert, als je meer ontspannen met de zaken omgaat, als je jezelf de tijd gunt. Althans, dat heb ik zelf zo ervaren. Ik vond de supervisie die ik kreeg in mijn stagejaar als een warm bad waarin ik mocht zijn wie ik ben en mag voelen wat ik voel. Niemand die mijn gevoel weg rationaliseerde. Het was er en dat was goed. Ik hoop 'mijn' studenten hetzelfde te kunnen bieden.