Ruis

Ik las mijn blog eens terug en moest smakelijk lachen toen ik mijn stukjes tegen kwam over TV-kijken. De laatste tijd staat het ding niet vaak meer aan. Die blikken herrie die er uit komt en werkelijk niets interessants te melden heeft trekt me helemaal niet.
Voor een goede film ben ik wel altijd in en van de week heb ik dan ook maar liefst twee films achter elkaar gekeken. Eerst "The English Patient", op een commerciële zender, dus irritant vaak onderbroken door boodschappen. Daarna op Nederland 2 "The Color Purple" aan één stuk door. Series kijk ik nauwelijks meer en wat ik wel de moeite waard vind, kijk ik op het internet (niet verder vertellen hoor;-))

De ontdekking dat TV me niets te bieden heeft en dat ik niets mis als ik niet kijk vind ik wel prettig. Veel liever pak ik een boek, speel gitaar of luister naar muziek. Daar word ik in deze drukke tijden veel rustiger van.

Hieronder een treffend citaatje van Maxim Kröjer:

"De meeste kijkers beschouwen de televisie als een toestel om de leegte van het bestaan aan te vullen, maar ze beseffen niet dat zij de leegte vullen met een andere leegte."
(Uit: Gesprekken onder de schemerlamp, 1964)